29 Jun Χρήσιμες συμβουλές για τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες
Για την πλειοψηφία των γονέων τα τσιμπήματα από μέλισσες και σφήκες είναι ένας εφιάλτης.
Αυτοί που τα παιδιά τους έχουν εκδηλώσει συμπτώματα αλλεργικής νόσου διακατέχονται από το άγχος μίας δεύτερης φοράς με σοβαρότερη αλλεργική αντίδραση, ενώ αυτοί που τα παιδιά τους δεν είχαν την εμπειρία φοβούνται την πρώτη φορά.
Επειδή όμως είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τί θα συμβεί η γνώση σε συνδυασμό με λογική και ψυχραιμία είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι.
Τι περιμένουμε άμεσα μετά από το τσίμπημα;
- Τοπικές αντιδράσεις
Άμεσα συμπτώματα μετά το τσίμπημα είναι ο πόνος , ο έντονος κνησμός (φαγούρα), το τοπικό οίδημα (πρήξιμο) και η ερυθρότητα στην περιοχή. Στο κέντρο του τσιμπήματος διακρίνεται συνήθως ένα μικρό αιμορραγικό στίγμα που παραμένει ορατό για αρκετό διάστημα.
- Γενικευμένες αντιδράσεις
Πολλές φορές όμως το δηλητήριο των εντόμων που περιέχει ισταμίνη και άλλα αλλεργιογόνα ένζυμα μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις γενικευμένες με ήπια ή και σοβαρά συμπτώματα. O κνησμός που συνοδεύει τους πομφούς, οι οποίοι εμφανίζονται διασπαρτοι στο δέρμα, είναι από τις πρώτες εκδηλώσεις, ενώ μπορεί να ακολουθήσουν οίδημα σε περιοχές όπως τα χείλη, βλέφαρα και αλλού.
Σοβαρότερη αλλά και ιδιαίτερα σπάνια εκδηλώση είναι αυτή μια συστηματικής αναφυλακτικής αντίδρασης, κατάσταση απειλητική για τη ζωή που εκδηλώνεται μέσα στα πρώτα λεπτά από το τσίμπημα. Στην σπάνια αυτή περίπτωση έχουμε συμμετοχή πολλών οργάνων με αίσθημα δύσπνοιας, βραχνάδα στη φωνή, έμετοι, κοιλιακό άλγος, ζάλη, αδυναμία, σύγχυση
Ποια είναι τα πρώτα βήματα αντιμετώπισης της τοπικής αντίδρασης
Για την αντιμετώπιση της απλής τοπικής αντίδρασης χρειάζεται καθαρισμός της περιοχής με αντισηπτικό ή και απλό σαπούνι και νερό.
Θα πρέπει να απομακρυνθεί το κεντρί το συντομότερο δυνατό με ήπιες κινήσεις δηλαδή μαλακό ξύσιμο, ιδανικά με ένα όργανο όχι αιχμηρό.
Η ένταση και η διάρκεια του οιδήματος μπορούν να ελαττωθούν σημαντικά με κρύα επιθέματα. Η χρήση τοπικών αντισταμινικών και κορτικοστεροειδών μειώνουν τον κνησμό και τη φλεγμονώδη αντίδραση. Τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα μόνο σε περίπτωση επιμόλυνσης που θα εκδηλωθεί στην πορεία.
Τι κάνουμε σε περίπτωση γενικευμένης αντίδρασης
Σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης το πρώτο και απλούστερο μέτρο που συνιστάται είναι η λήψη αντισταμινικού από το στόμα (xozal,zirtek,aerius). Η κορτιζόνη που συνήθως χρησιμοποιείται αργεί να δράσει και δεν προτείνεται ως πρώτη κίνηση αντιμετώπισης του άμεσου προβλήματος.
Σε περίπτωση σοβαρότερης αντίδρασης πρέπει να χορηγηθεί αδρεναλίνη. Υπάρχουν στο εμπόριο έτοιμες προγεμισμένες συσκευές, που έχει μεγάλη αξία να γνωρίζετε να τις χορηγείτε ειδικά σε γνωστό ιστορικό αναφυλακτικής αντίδρασης.
Απλά μέτρα προφύλαξης από τσίμπημα μέλισσας /σφήκας
- Αποφύγετε απότομες κινήσεις όταν υπάρχουν έντομα στο περιβάλλον.
- Μην πλησιάζετε άνθη με έντονα χρώματα.
- Αποφύγετε τα ρούχα με έντονα χρώματα ή σχέδια.
- Αποφύγετε λάδια ή κρέμες σώματος με έντονα αρώματα.
- Μην αφήνετε υπολείμματα τροφών στους χώρους όπου κινήστε και κλείνετε καλά τους κάδους απορριμάτων.
- Φοράτε πάντα παπούτσια σε εξωτερικούς χώρους.
- Τα έντομα προτιμούν το θερμό-υγρό περιβάλλον οπότε γίνονται πιο επιθετικά αργά το απόγευμα ή όταν είμαστε ιδρωμένοι.
- Κλείνετε τα παράθυρα του σπιτιού και του αυτικινήτου.Τοποθετήστε σίτες.